Bir web sitesi oluştururken, VDS web sunucuları bunlardan birçoğunu desteklediğinden, PHP yorumlayıcı programının hangi çalışma modunu seçtiği konusunda oldukça tartışmalı bir konuyla karşılaşabilirsiniz. Makalede onların haklarını ve aleyhlerini ortaya çıkarmaya çalışacağız.
1. Apache Modülü olarak Mod_php veya PHP
Bu modda, Apache ayarları, devam etmekte olan her web sunucusuna ileriye doğru entegre olan mod_php modülü uygulanarak yapılandırılır . Bu mod, en uygun mod olarak kabul edilir. Bu, çok fazla ziyaretçisi olmayan küçük web projeleri için en uygun seçimdir.
Artıları:
- Komut dosyaları yüksek hızda çalışır
- Önbellek özelleştirmesi verimliliği artırmak için yapılacak
Eksileri:
- Özelleştirebileceğiniz tek bir global php.ini dosyası vardır, ancak web sitelerinizin her biri için ayrı olamaz. .Htaccess dosyasında bazı parametreleri (ancak çok azını) yeniden tanımlayabilirsiniz ;
- Yöntem, onun adına yürütülen Apache ayrıcalıklarına sahip olduğu için yeterince güvenli değil. Altındaki PHP bir modül olarak çalıştırılsa da sadece mod_ruin ayrı kullanıcılar olarak çalışabilir;
- Bir kullanıcının yaptığı talep ne olursa olsun, bu modül çalışan her web sunucusu işleminde yüklenecektir. Sonuç olarak, sunucu ve kaynakları aşırı yüklenebilir;
- Web sunucusu çökmesi, komut dosyası hatalarından biri haline gelir;
- Üçüncü taraf yazılımları çalıştıran kullanıcıyı komut dosyası aracılığıyla ortaya çıkarmak çok daha zor hale geliyor;
- Çok iş parçacıklı Apache çalışan (MPM Worker) bazı PHP modüllerini desteklemeyebilir.
2. PHP'nin CGI modu
İşleyici olarak CGI kullanan PHP ve diğer betikler , bu modda php-cgi yorumlayıcısı aracılığıyla çalışıyor . Web siteniz çoğunlukla statik verilerle uğraşıyorsa ve nadiren PHP çalıştırıyorsa, bu mod sizin için en iyi çözümdür. PHP'nin sadece istendiğinde çalıştırılması RAM'i büyük ölçüde kurtarır. Ancak PHP yorumlayıcı RAM'e indirildiği için PHP'nin bu şekilde çalışması çok daha uzundur.
Artıları:
- Sistemin herhangi bir kullanıcısı Suexec uygulamaları içinde CGI işleyicisini çalıştırabilir ;
- Her kullanıcı kendi ihtiyaçlarına göre PHP yapılandırmasını özelleştirebilir;
- RAM, yalnızca gerektiğinde CGI çalıştırmak için kullanılır;
- PHP bu kipte ayrı bir işlem olduğundan, betiklerin web sunucusunun çökmesine neden olma ihtimali çok azdır;
- Farklı istemciler farklı PHP sürümlerini çalıştırabilir.
Eksileri:
- Düşük verimlilik seviyesi.
- Başlık komutu, PHP'nin yetkilendirilmesinde sınırlıdır. Sınırlama, komut dosyasının sunucunun çeşitli değişkenlerini alamamasından kaynaklanır.
3. SuPHP
Bu mod, PHP yorumlayıcısının CGI modülü olarak çalışmasını varsayar.
Artıları:
- Sahipleri çalıştırdıkça bunu veya bu PHP betiğini kimin çalıştırdığını her zaman tespit edebilirsiniz;
- Komut dosyasının sahibi değilseniz, onu çalıştırmayacaksınız;
- Sunucuya dosya yüklerken, kullanıcı haklarını onlara aktarır.
Eksileri:
- Bu mod, işlemci üzerinde CGI'dan daha fazla yüke sahiptir, ancak yine de oldukça azdır;
- APC, XCache vb. Gibi önbellek seçenekleri mevcut değildir.
4. FastCGI modunda Mod_fastcgi veya PHP
FastCGI modunun özellikleri onu mod_php ve CGI modları arasında mutlu bir ortam haline getirir . Zayıf noktaları olmasa da tüm CGI erdemlerini bünyesinde barındırır. Having FastCGI koşmak, RAM sürekli çalışan işleyici işlem tarafından tüketilmektedir. Bu nedenle, CGI'nin yaptığı gibi her istek için yeni bir işlem yürütmeye gerek yoktur. Yanıt hızı mod_php'nin hızına eşittir .
Aşağıdakiler gibi biraz daha fazla yarar vardır:
- Önbellek özelleştirme üretkenliği artıracaktır;
- Yalnızca komut dosyasının sahibi çalıştırabilir;
- FastCGI , yorumlayıcıyı yeniden başlatmadan önce sunucu isteklerinin sayısını tanımlayarak bekleme riskini azaltmayı amaçlayan bir değişkene sahiptir.
Ancak yine de bazı dezavantajlar vardır:
- Kalıcı olarak çalışan işlemci php_cgi , kullanılabilir istek ne olursa olsun RAM'i yükler.
- Mod_php'de olduğundan daha az RAM vardır ve statik içerik PHP yorumlayıcısına erişmeden yayılır.
5. Mevcut PHP modunuzu nerede arayacaksınız?
1) phpinfo () işlevini kullanabilirsiniz
Sunucunuzda aşağıdaki kodla bir dosya (örn. File.php ) oluşturun :
<? php
phpinfo ();
?>
Şimdi değişiklikleri kaydedin ve bir tarayıcıda bu dosyayı açın. PHP sürümü ve parametrelerinin bilgilerini içeren bir sayfa alacaksınız. Parametreler arasında mevcut PHP modunu tanımlayan Sunucu API'sini bulabilirsiniz . İşte bir örnek:
2) php_sapi_name () kullanabilirsiniz
Sunucunuzda aşağıdaki kodla bir dosya (örn. File.php ) oluşturun :
<? php
$ sapi = php_sapi_name ();
echo $ sapi;
?>
Şimdi değişiklikleri kaydedin ve bir tarayıcıda bu dosyayı açın. Mevcut PHP modu adınızı gösteren sayfayı alacaksınız. İşte bir örnek:
